KARTA PRAW

                                                                        KARTA PRAW  OSÓB
                                                                            Z AUTYZMEM

                                                     przyjęta przez Parlament Europejski 9 Maja 1996 roku

1. Prawo obywatelskie osób autystycznych do niezależnej i wartościowej egzystencji pozwalającej na pełne rozwinięcie możliwości i wykorzystanie szans życiowych.

2. Prawo obywatelskie osób autystycznych do łatwo dostępnej, bezstronnej i dokładnej diagnozy i opinii lekarskiej.

3. Prawo obywatelskie osób autystycznych do łatwo dostępnego i odpowiedniego wykształcenia.

4. Prawo obywatelskie osób autystycznych (a także reprezentantów) do pełnej partycypacji w procesie podejmowania wszelkich decyzji kształtujących ich przyszłość: w miarę możliwości życzenia jednostek indywidualnych powinny być zapewnione i uwzględnione.

5. Prawo obywatelskie osób autystycznych do odpowiedniego i łatwo dostępnego  mieszkania.

6. Prawo obywatelskie osób autystycznych do wyposażenia, pomocy i opieki niezbędnej do zapewnienia w pełni produktywnej egzystencji gwarantującej szacunek i niezależność.

7. Prawo obywatelskie osób autystycznych do zarobku i odpowiedniego wynagrodzenia zapewniającego niezbędne wyżywienie, odzież, mieszkanie, a także gwarantującego zaspokojenie wszystkich pozostałych potrzeb życiowych.

8. Prawo obywatelskie osób autystycznych do uczestniczenia, w miarę możliwości, w procesie rozwoju i zarządzania placówkami specjalnymi, które stworzono w celu zapewnienia im niezbędnej opieki.

9. Prawo obywatelskie osób autystycznych do odpowiedniej porady i opieki zapewniającej poprawę kondycji fizycznej, ochronę zdrowia psychicznego i zaspokojenie potrzeb duchowych, w ramach których należy uwzględnić także odpowiednie metody terapeutyczne i leczenie farmakologiczne, mając na uwadze zapewnienie bezpiecznej terapii uwarunkowanej prawami i przywilejami osoby zainteresowanej.

10. Prawo obywatelskie osób autystycznych do odpowiedniego wykształcenia i szkolenia zawodowego wykluczającego dyskryminację i stereotypy; szkolenie i zatrudnienie powinny uwzględniać zdolności i prawo wyboru jednostki.

11. Prawo obywatelskie osób autystycznych do korzystania ze środków transportu i nieograniczonej swobody poruszania się.

12. Prawo obywatelskie osób autystycznych do uczestniczenia i korzystania z dóbr kulturalnych, możliwości uczestniczenia w różnych formach działalności rozrywkowej, wypoczynku i sportu.

13. Prawo obywatelskie osób autystycznych do korzystania z tych samych udogodnień, usług, a także możliwości aktywnej współpracy i działania w społeczeństwie.

14. Prawo obywatelskie osób autystycznych do nawiązywania stosunków o charakterze seksualnym, a także innych związków, między innymi małżeńskich, pozbawionych  zniewolenia.

15. Prawo obywatelskie osób autystycznych do korzystania z porady prawnej i usług adwokackich, a także do pełnej opieki prawnej i ochrony ustawowej.

16. Prawo obywatelskie osób autystycznych do egzystencji pozbawionej lęku i poczucia zagrożenia związanego z bezprawnym umieszczeniem w szpitalu psychiatrycznym albo w innych instytucjach ograniczających swobodę i wolność osobistą.

17. Prawo obywatelskie osób autystycznych do niezależnej i pełnej godności egzystencji pozbawionej cierpienia i bólu fizycznego albo zaniedbania.

18. Prawo obywatelskie osób autystycznych do uniezależnienia się od nadużywania i przedawkowania środków farmakologicznych.

19. Prawo obywatelskie do uzyskania przystępnych informacji, udzielanych osobom autystycznym (i ich reprezentantom), dotyczących danych pochodzących z akt personalnych, rejestrów medycznych, psychologicznych i edukacyjnych.

Za mną trudny tydzień.... Zakończenie prac nad szkoleniem, spotkanie z rodzicami Jakuba z sprawie podsumowania działań podjętych w ramach IPETu. Strasznie to stresujące!!! na szczęście to już za mną, teraz zostaje przemyślenie i wyciągnięcie wniosków na przyszłość ;)

                                       Ale jak to u mnie: szklanka do połowy pełna, wiec już

                                                               bliżej wakacji niż dalej ....


                                                    KEEP CALM:)

Dieta dzieci autystycznych

U większości dzieci autystycznych korzystne okazuje się zastosowanie diety bezglutenowej, bezmlecznej i bezcukrowej.Większość dzieci autystycznych ma problemy z chorymi jelitami z tzw. zespołem cieknącego jelita czy inaczej nazywanym nieszczelnym jelitem czy dziurawym. Dysbioza jelit w głównej mierze spowodowana jest przez drożdżycę układu pokarmowego. Głównym winowajcą zwykle jest Candida albicans (lub inne, jest ok. 100 różnych rodzajów Candida). Jest to grzyb, który jest naturalną florą fizjologiczną występującą w organizmie każdego człowieka. Niebezpieczny jest jego niekontrolowany przez organizm rozrost. Jednym z powodów rozrostu grzyba jest osłabiony system odpornościowy człowieka. Drugim częstszym powodem rozrostu candidy jest stosowanie przewlekłej antybiotykoterapii. Antybiotyki zabijają korzystne dla jelita bakterie kontrolujące rozrost niekorzystnych dla człowieka drożdżaków. Przed zastosowaniem diety zasadnym byłoby przeprowadzić dziecku badania na peptydy w moczu inaczej zwane opiaty. Chodzi tu o związki niekompletnie strawionych cząsteczek białek jakie znajdują się w glutenie tzw. glutenomorfiny, które poprzez nieszczelne jelito dostają się do krwiobiegu. Podobne związki tworzą się również z kazeiny, która rozkłada się w żołądku na kazomorfiny. Oba te związki poprzez nieszczelne jelito trafiają do krwiobiegu, a w następnej kolejności do układu nerwowego, a także do mózgu. Peptydy, które pochodzą z kazeiny lub glutenu swoją strukturą chemiczną przypominają opioidy takie jak morfina. Gdy docierają one do mózgu dają efekt podobny jak po zażyciu narkotyku. Stąd bierze się okrojony jadłospis oraz przywiązanie do określonych potraw typu chleb, serek homogenizowany, ciastka, pizza. Produkty te działają jak narkotyk i dają podobne objawy jak u osób uzależnionych od morfiny czyli mogą to być:

• niewrażliwość na ból

• nagłe zmiany nastroju

• śmiechawki

• izolowanie się

• autostymulacje

• autoagresja

Często pojawiają się zmiany w zmysłach:
słuchu (nadwrażliwość lub niedowrażliwość słuchowa, zatykanie uszu lub wręcz odwrotnie pokrzykiwania zachowywanie się bardzo głośno pukanie przedmiotami, włączanie głośnych zabawek do znudzenia)
węchu (dziecko obwąchuje różne przedmioty lub je liże a czasem nawet osoby)
smaku (jedzą wybrane produkty wkładają przedmioty do buzi lub ręce)
dotyku (może to być niedowrażliwość lub nadwrażliwość dotykowa, przy nadwrażliwości dotykowej dzieci często się rozbierają z ubrań zdejmują skarpetki czy nawet buty, nie chcą być przytulane czy dotykane. Przy niedowrażliwości wręcz odwrotnie, potrafią okaleczać się, wyrywać sobie włosy, przytrzaskiwać ręce drzwiami
wzroku (czasem dzieci widzą słabiej, dlatego częstym zjawiskiem jest stanie z głową w telewizorze lub obsesyjnie wpatrują się w światła, inne dzieci widzą zbyt ostro i wtedy mrużą oczy czy chowają się pod stół czy do szafy).
Wszystkie te zachowania związane są z chorymi jelitami i często krążącymi po organizmie opiatami.
Dzieci autystyczne, którym szkodzi gluten i kazeina mają podniesiony poziom peptydów opatowych w moczu. Badanie to nie jest możliwe do wykonania w naszym kraju.Aby badanie to by było wiarygodne można przeprowadzić do ok. 6 miesięcy od zastosowania diety. Zasadnym jednak byłoby przed wprowadzeniem diety bezglutenowej wykonać to badanie.Jakiś procent dzieci jest wrażliwy na gluten i na kazeinę. Jednak są dzieci, które mogą jeść gluten a kazeiny nie lub odwrotnie.Jest również grupa dzieci, która bardzo źle reaguje na cukier.Kolejnym badaniem, które dobrze jest wykonać to panel alergiczny. Duży procent dzieci Autystycznych ma alergie pokarmowe i to na różne produkty.Każde dziecko inaczej reaguje i należy mieć to na uwadze, że produkty wypisane tutaj są pewnego rodzaju podpowiedzią. (jeśli dziecko ma uczulenie na jajka, a u nas na liście jest to produkt bezpieczny to oczywiście naszemu dziecku go nie podajemy.)Jak już zdecydujemy się wprowadzić taką dietę dobrze byłoby skorzystać z porady dietetyka. Pamiętajmy, że dzieci autystyczne zwykle mają już okrojony jadłospis do tego nie wchłaniają dobrze mikroelementów i witamin, a w odpowiedniej ilości składniki odżywcze potrzebne są do prawidłowej pracy organizmu. Jeśli wycofujemy jakąś grupę produktów musimy coś zaoferować w zamian.

Nie można jeść:

• słodyczy!!
• mleka, masła, serów,jogurtów
• owoców innych niż dozwolone (kategorycznie nie można podawać winogron, bananów)
• chleba
• ziemniaków
• białego ryżu
• mąki
• konserwantów (kostek rosołowych, przypraw uniwersalnnych, produktów „w proszku”)
• cukru, miodu, słodzika
• drożdży, grzybów, produktów pleśniowych i konserwowych, kiszonych
• octu, musztardy, ketchupu, majonezu
• kapusty kiszonej surowej i kiszonych ogórków surowych
• soków owocowych
• unikać należy herbaty i wody chlorowanej

 

Można jeść:

• Kaszę gryczaną i jaglaną, brązowy ryż, chlebki ryżowe 100% ryż brązowy, chlebek kukurydziany, popkornowy (te w niewielkich ilościach)
• ryby i drób (gotowane, duszone z warzywami, smażone na oliwie z oliwek)
• jajka, jabłka zielone, gruszki, kiwi, grapefruity (jeden owoc dziennie), jabłko najlepiej bez skórki, dużo cytryny
• czosnek, cebulę, kapustę kiszonę gotowaną lub duszoną
• pestki dyni i słonecznika
• warzywa zielone: brokuły, por, sałata, brukselka, kapusta, papryka, ogórek ,cukinia i inne bez: pomidorów, ziemniaków. Marchweka - tylko surowa!
• soczewicę,ciecierzycę, suchą fasolę i groch, groszek- ugotowane (nie z puszki)
• popkorn robiony w domu na oliwie z oliwek lub na „sucho” (i to rzadko), chrupki kukurydziane (kukurydza rzadko lub wcale)
• mleko sojowe o ile nie ma na nie alergii
• sok z marchwi
• oliwę z oliwek, olej lniany
• wodę mineralną (na początku najlepiej przegotowana)

Świat oczami autystów

Dziś znalazłam fajne (tak mi się przynajmniej wydaje) filmy, przedstawiające świat oczami autystów. Znajdują się one na stronie poświęconej chłopczykowi, zmagającemu się z tą chorobą.

http://www.pomagamyszymkowi.pl/o-autyzmie/filmy/jak-odbiera-swiat-osoba-z-autyzmem

Fundacje - Śląsk

A województwie śląskim działa kilka fundacji i stowarzyszeń pomagających osobom z autyzmem i ich rodzinom

Częstochowskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Problemami

http://www.autyzm.czest.pl/

Ośrodek Stymulacji i Rozwoju Małego Dziecka Bielsku Białej

Ul. Brodzińskiego 22

Tel: (033) 815 76 32

Pszczyński Ośrodek Rehabilitacyjno-Terapeutyczny w Pszczynie

Ul. Anteasa 1

Tel: (032) 210 48 47

 

Stowarzyszenie na Rzecz Integracji "Działajmy Razem"

http://dzialajmyrazem.free.ngo.pl/

Regionalne Stowarzyszenie na Rzecz Osób Autystycznych i Ich Rodzin w Rudzie Śląskiej

http://www.autyzmirodzina.republika.pl/

Autyzm wprowadza zmysły w błąd

Aktor Bartosz Topa wział udział w kampanii społecznej: "Autyzm wprowadza zmysły w błąd", która skutecznie dotarła do tysięcy Polaków i wzbudziła podziw branży.

 Stacje komercyjne również poruszają temat autyzmu.
Aktorka Joanna Brodzik jest ambasadorką Fundacji Synapsis.

Autyzm a rodzina

 

  Autyzm u dziecka może wywoływać lęk i bezradność u wielu rodziców. Brak komunikacji z dzieckiem, problemy z nauką i zaburzenia intelektualne u dziecka wpływają na funkcjonowanie całej rodziny. Dzieci cierpiące na autyzm wczesnoszkolny są bardzo wymagające, potrzebują poczucia bezpieczeństwa, stałej opieki i skupienia uwagi. Rodzice powinni wiedzieć, w jaki sposób pomagać dziecku komunikować swoje potrzeby. Dzieci autystyczne są wrażliwe na wszystkie bodźce, wymagają miłości i cierpliwości rodziców. Matka odgrywa najważniejszą rolę w terapii.

     Ujawnienie się zaburzeń rozwoju u dziecka może być dużym szokiem dla rodziców. Zdiagnozowanie u dziecka autyzmu wpływa na funkcjonowanie całej rodziny. Problemy, z jakimi zmaga się dziecko, stają się problemami całej rodziny. Dzieci autystyczne są bardzo wymagające. Potrzebują wiele uwagi ze strony rodziny. Mają często problemy z kontaktem z otoczeniem. Rodzice powinni wiedzieć, w jaki sposób porozumiewać się z dzieckiem, jak wpływać na jego zachowanie. Dzieci z tej grupy są bardzo wrażliwe i wymagają wiele ciepła i cierpliwości. Nauczenie się, w jaki sposób postępuje i rozwija się dziecko autystyczne, pozwoli rodzinie sprawnie funkcjonować.

    Wyrozumiali i kochający rodzice mogą zapewnić dziecku szczęśliwe dzieciństwo i odpowiednie warunki do poszerzania swoich umiejętności. Wspólna praca nad problemem jest czynnikiem spajającym rodzinę i pogłębiającym więzi między jej członkami. Pozwala to na budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa. Taka atmosfera sprzyja przyjęciu przez dziecko pozytywnych wzorców i nauce budowania trwałych więzi społecznych.

I Forum Rodziców i Nauczycieli Dzieci o Specjalnych Potrzebach Edukacyjnych

W ramach zdobywania nowych doświadczeń wzięłam udział w I Forum Rodziców i Nauczycieli Dzieci o Specjalnych Potrzebach Edukacyjnych zorganizowanym w RODN WOM.
Zostały przedstawiane dwie trapie (również dla autystów) - alpakoterapia (p. K. Strehl)i delfinoterapia (p. A. Bobran), Miękiny. Nauczycielki z Miejskiego Przedszkola Integracyjnego nr 43(mpi)w Częstochowie zaprezentowały swoją placówkę.

Krótki film na temat objawów autyzmu.

Polecam również stronę: http://www.domrainmana.pl
Zamieszczone są tam informacje dotyczące zarówno standardowych, jaki i niestandardowych terapii stosowanych w leczeniu autyzmu.

Godna przeczytania!

Szczerze polecam, jesli ktoś bedzie miał możliwośc przeczytac!
To znakomita, jedyna w swoim rodzaju książka, napisana przez bardzo inteligentnego trzynastolatka z zespołem Aspergera. Rodzina Lukea jest też jedyna w swoim rodzaju: ma on trzy siostry i trzech braci, z których jeden ma ADHD, a naj młodszy jest autystyczny. W ich przypadku jednak to, co wydawałoby się ciężkim doświadczeniem, stanowi tło doskonałej nauki, kształcących, wspólnych przeżyć, rozwijania wzajemnych, ciepłych uczuć, poczucia humoru i świetnej zabawy.

dłłluuuuuugi weekend:)

Kilka słów o teorii umysłu- najbardziej owocnego obecnie nurtu prac badawczych na autyzmem.

W roku 1985 S. Baron- Cohen, A. Leslie i U. Frith wysunęli hipotezę, że podłożem obserwowanych w autyzmie jakościowych zaburzeń w kontaktach społecznych, komunikacji i wyobraźni jest deficyt poznawczy. Deficyt ten dotyczy zaburzenia rozwoju wrodzonego modułu zwanego teorią umysłu. W autyzmie nie dochodzi do osiągnięcia pełnej dojrzałości systemu odpowiedzialnego za rozpoznawanie własnych stanów umysłu oraz wnioskowanie przez analogię o stanach umysłu innych ludzi. Leslie przypuszcza, że uszkodzeniu ulega mechanizm odpowiedzialny za tworzenie reprezentacji nadrzędnych dotyczących zdarzeń, które nie mogą być obserwowane bezpośrednio. Takimi zdarzeniami są zdarzenia psychiczne. Brak możliwości budowania tych reprezentacji jest podstawą trudności autystów z:

• Zabawą w udawanie, przyjmowaniem ról - np. nie rozumieją dlaczego ktoś trzymając przy uchu banana zachowuje się tak jakby rozmawiał przez telefon. Podstawą poprawnego odbioru tej sytuacji jest zrozumienie, że ten ktoś wyobraża sobie, że banan to słuchawka telefonu.
• Współdzieleniem zainteresowań i podtrzymywaniem relacji naprzemiennej — dla poprawnego zaistnienia w rozmowie o samochodzie, którym interesuje się kolega konieczne jest zauważenie, że patrzy on na ten samochód. Konieczna jest wiedza o tym, że patrzeć na coś to znaczy interesować się, chcieć to dostać. Następnie przypisanie stanu umysłu - „on się tym interesuje". Na końcu konieczne jest przypisanie koledze stanu umysłu dotyczącego oczekiwań — „on oczekuje, że rozmowa będzie dotyczyła tego samochodu, że w swoich wypowiedziach odniosę się do tego, co on mówi".
• Zrozumieniem kłamstwa — żeby zrozumieć istotę manipulacji konieczna jest wiedza o tym, że zachowaniem sterują przekonania. Przekonania nie zawsze odzwierciedlają rzeczywistość. Przekonania innych możemy zmieniać przez zmianę własnego zachowania lub elementów rzeczywistości. Konieczne jest tu przypisanie stanu umysłu innej osobie i wiedza o tym jak ten stan umysłu można zmienić.
• Zrozumieniem intencji - nie rozumieją różnicy pomiędzy celowym rzuceniem talerza o podłogę i rozbiciem go a przypadkowym upuszczeniem, gdy efekt obydwu działań jest taki sam. W ocenie tej sytuacji odnoszą się do fizycznych cech zdarzenia, pomijając znaczenie zdarzeń umysłowych.
• Zrozumieniem przenośni - możliwą jest sytuacja, w której osoba z autyzmem słysząc komentarz kolegów do jakiejś szczególnie ekscytującej sceny w filmie brzmiący „ale czad”, zapyta „czy macie nieszczelny piec?". Dla poprawnego zaistnienia w tej hipotetycznej sytuacji konieczne jest zintegrowanie informacji dotyczących gestykulacji, mimiki (wskaźniki emocji) z wiedzą na temat tego czym koledzy są zainteresowani. Na tej podstawie możliwe jest przypisanie stanu umysłu — zachwyt, ekscytacja. Stan umysłu czyli wyobrażenie sobie co dana osoba chciała wyrazić mówiąc „ale czad" pozwala na pominięcie dosłownego znaczenia tego komunikatu.

"W życiu bywają noce i bywają dni powszednie, a czasem bywają też niedziele.Te jednak zdarzają się rzadziej niż w kalendarzu" 
M. Dąbrowska
 Kochani, zbliża się weekend, odpuśćmy trochę. Wrzućmy na luz. Niech niedziela będzie dla nas i dla naszych DZIECI :) 

i jeszcze jeden cytat M. Dąbrowskiej, który daje wiele do myślenia;)

„Życie jest istotnie pełne niezrozumiałego chaosu i nieładu, którym być może ktoś kieruje, a może nikt; rzucone w przestwór kłębi się straszne i bez żadnego oparcia, a mimo to każe się kochać i kochać. Tak jest, trzeba wierzyć w Boga albo kochać życie (...) Może w tym jest największa wiara, w tej radości istnienia, istnienia mimo wszystko, wśród niepewności, bez oparcia, a jednak uczciwie, z godnością i z pogodą.” ("Noce i dnie")

 

Teoria umysłu i centralna koherencja - jedna z koncepcji wyjaśniających powstawania autyzmu.

Jedną z koncepcji wyjaśniających przyczyny powstawania autyzmu jest teoria poznawcza,  a szerzej: nieumiejętność tworzenia teorii umysłu oraz koncepcja braków w centralnej koherencji.  Termin „teoria umysłu” (TMM, Teory of Mind Mechanism)wywodzi się z psychologii poznawczej i oznacza wrodzoną zdolność do przypisywania stanów psychicznych samemu sobie i innym ludziom w celu przewidzenia i wytłumaczenia ich zachowań. Dzieje się to na podstawie obserwacji zachowania drugiej osoby, mimiki, komunikatów niewerbalnych i werbalnych oraz oceny stanu własnego umysłu. Teoria umysłu jest właściwością rozwojową i kształtuje się miedzy pierwszym a czwartym rokiem życia.
 Oznacza to, że osoby autystyczne nie posiadają umiejętności rozpoznawania tego, co myślą inni, nie  są w stanie przewidywać ich zachowania, nie są więc zdolne do nawiązania prawidłowych relacji społecznych. Deficyt teorii umysłu jest podłożem jakościowych zaburzeń w kontaktach społecznych, komunikacji i wyobraźni. Osoby autystyczne nie są w stanie odróżnić „prawdziwych przekonań” innych ludzi od ich „fałszywych przekonań” i „pragnień”. Powoduje to trudności w zrozumieniu emocji wywołanych przez fałszywe przekonania. W związku z tym komunikacja intencjonalna u osób z autyzmem jest także upośledzona. Zaburzenia zdolności odczytywania stanu umysłu występują także u osób z Zespołem Aspergera  i wyrażają się one poprzez: - trudność w braniu pod uwagę i rozumieniu tego, co myślą inni („myślę, że myślisz”), - trudność w rozumieniu tego, że inni nie wiedzą, co ja myślę („skoro ja tak myślę, to wszyscy myślą tak samo”), - brak zdolności uczestnictwa w naprzemiennych interakcjach społecznych (nie uświadamianie sobie istnienia potrzeb, intencji i zainteresowań rozmówcy), - trudność w tworzeniu umysłowych reprezentacji stanów emocjonalnych innych osób, - brak delikatności w relacjach społecznych, werbalizacja myśli, - zaburzenia empatii, - brak umiejętności negocjacji, - przedmiotowe traktowanie innych, - trudność w rozumieniu konwencji żartu, przenośni, ironii, przysłów, - nieumiejętność zabawy w udawanie, przyjmowanie ról, - nieprawidłowa ekspresja własnych emocji. 
Centralna koherencja  jest to funkcja poznawcza umożliwiająca łączenie różnych informacji w jedną, spójną całość. Odpowiada ona za rozumienie istoty jakiegoś tematu oraz odróżnienie od siebie rzeczy ważnych i nieważnych oraz daje możliwość scalenia różnych, często sprzecznych  informacji w celu określenia nowego znaczenia w danym kontekście. Koncepcję słabej koherencji u osób ze spektrum autyzmu stworzyła Uta Frith.  Zwróciła ona uwagę , że osoby z kręgu autyzmu  lepiej dostrzegają szczegóły od osób zdrowych (niezaburzonych). Natomiast zdecydowanie gorzej radzą sobie z syntezą tych szczegółów i w odnajdowaniu relacji pomiędzy nimi.
 Deficyty teorii umysłu i centralnej koherencji  powodują   zaburzenia funkcjonowania społecznego osób ze spektrum autyzmu takie jak np.:
 -  brak umiejętności  wczuwania się (np. słowa „dzień dobry” oznaczają tylko dosłowną formę powitania, natomiast osoba autystyczna nie odbiera komunikatu o nastroju rozmówcy, wynikającego z sposobu, intonacji tej wypowiedzi ),
 -  jednostronność komunikacji – np. poruszenie przez kogoś tematu „pogoda”, dla osoby autystycznej  jest wyłącznie informacją na temat zjawiska meteorologicznego, a nie pretekstem do zdawkowej uprzejmości (jeśli meteorologia jest wybiórczym – dziwacznym
zainteresowaniem osoby ze spektrum autyzmu - powie wszystko, co wie na ten temat, nie zauważając zniecierpliwienia słuchacza),
 -  brak zdolności do uwzględniania konwenansów społecznych, wyglądający jak brak taktu,  - nie rozumienie udawania, pozorowania, „dyplomacji” w interakcjach z ludźmi,
 -  dosłowna interpretacja zachowań, nie rozumienie ironii, komplementów, oszustwa, namowy – stąd możliwość stania się ofiarą.

Literatura:
Frith U.: Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy , Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2008. Namysłowska I. (red.): Całościowe zaburzenia rozwojowe w: Psychiatria dzieci i młodzieży, PZWL, 2007. Pisula E.: Autyzm u dzieci. Diagnoza, klasyfikacja, etiologia, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001. Randall P., Parker J.: Autyzm. Jak pomóc rodzinie, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2001.

Na autyzm chorowali: Michał Anioł, Albert Einstein, Bela Bartók, Bill Gates, Georga Orwell, Spinoza, Kanta, Mozart, Beethoven, Vincent Van Gogh a nawet fikcyjna postać  - Sherlock Holmes, również została zdiagnozowana :).

Triada na Kubusia :)

Zaburzenia w funkcjonowaniu społecznym, zaburzenia w komunikowaniu się oraz sztywność w zachowaniu, aktywnościach i zainteresowaniach to typowe zachowania ....

i jestem :)

Aż mnie korciło, żeby zacząć od tego prześladującego mnie wierszyka "Poszła Ola do przedszkola..."ale dalej już nie było jak w rymowance, bo spotkała Kubusia....ale na razie ciiiii:)